آموزش تعمیر پاور کامپیوتر

اگر پاور کامپیوتر شما دچار مشکل شده است در این آموزش ما بصورت تصویری و بصری به شما نحوه تعمیر پاور کامپیوتر را آموزش خواهیم داد پس در ادامه با ما همراه باشید

در ابتدای کار به شما توصیه میکنم که آموزش ما را تا انتها ببینید چراکه توضیحات مختلفی در خصوص تعمیرات پاور به شما خواهیم داد.

 

آموزش تعمیر پاور کامپیوتر به صورت فیلم

هرچند که توضیحات لازم در ویدئوی بالابصورت زیرنویس تهیه شده اما ما میخواهیم آموزش ما کامل باشد

 

 

علائم خرابی منبع تغذیه

به عبارت ساده، خروجی 12 ولت DC مرده بود، بدون برق! وصل کردن منبع تغذیه به شبکه برق 12 ولت مورد انتظار را در خروجی تولید نکرد، حتی یک ولتاژ تنظیم نشده از هر نوع یا یک موج … صفر، صفر! متأسفانه، علائم شکست بینش زیادی ارائه نکرد، زیرا دلایل احتمالی زیادی برای عدم خروجی وجود دارد. بیایید پس از آن عیب یابی را شروع کنیم تا سعی کنیم مقصر(های) را محدود کنیم.

عیب یابی خطا

زمان آن است که با استفاده از استراتژی هایی برای بررسی بلوک های عملکردی مختلف عرضه، علت احتمالی را محدود کنیم. از آنجایی که من فقط در اوقات فراغت خود این نوع کارهای تعمیر را انجام می دهم، بیشتر برای سرگرمی، من واقعاً یک استراتژی عیب یابی اثبات شده و آزمایش شده برای SMPS ندارم، من فقط از روش حل مشکل روزمره خود برای تلاش و ردیابی ریشه استفاده می کنم. مشکل.

مرتبط:گواهینامه “80 Plus” در پاور به چه معناست؟

مرحله 1 – بررسی بصری

قبل از اینکه تخته را شلیک کنید و با کاوشگر به اطراف بچرخید، ارزش آن را داشت که قطعات را به صورت بصری برای هر نشانه ای از استرس/شکستگی که ممکن است به مشکلات جدی تری اشاره کند بررسی کنید. اولین نامزد مشخصاً فیوز بود، فقط در صورتی که منفجر شده بود. هیچ نشانه ای از آسیب وجود ندارد. سپس نگاهی گذرا به ترانزیستور قدرت Q1، ترانزیستور Q2، دیود دوگانه DP1، اپتوکوپلر PC1 و مرجع دقیق IC1. همه چیز آنجا خوب است. بررسی سریع تمام خازن های الکترولیتی، برای بررسی هرگونه برآمدگی یا نشتی، اما هیچ نشانه ای از آسیب وجود ندارد. همه مقاومت های 1/4 وات (کوچکترها) خوب به نظر می رسیدند، به استثنای R9 که کمی تیره و با یک ترک کوچک به نظر می رسید، اما ممکن است معنایی نداشته باشد، زیرا تنها راه برای اطمینان این است که آن را از لحیم کاری جدا کنید. سوار شوید و با تستر بررسی کنید (برای بعداً ذکر شده است). R4 و R5، هر دو مقاومت 3W، کمی “خسته” به نظر می رسند، بنابراین آنها نیز نیاز به بررسی دارند. همه دیودها خوب به نظر می رسیدند و بقیه خازن ها هم همینطور. آخرین، اما نه کم اهمیت، ترانسفورماتور نیز خوب به نظر می رسید.

مرحله 2 – مدارهای محافظ، فیلتر و یکسو کننده را بررسی کنید

زمان روشن کردن SMPS، بررسی مشکل به دلیل خرابی اجزای قرار گرفته بین تغذیه خط برق و خروجی یکسو کننده نبود. سریع ترین بررسی برای انجام، خواندن ولتاژ در خروجی پل دیود بود، زیرا خواندن خوب در آنجا به این معنی است که تمام اجزای بالادست یکسو کننده به درستی کار می کنند. با اندازه‌گیری ولتاژ DC، مقدار 326 ولت را دریافت کردم، که مقداری بود که انتظار داشتم آن را بخوانم، بنابراین مشکل باید بیشتر در مدار باشد.

مرحله 3 – ترانسفورماتور را بررسی کنید

به طور معمول، خرابی ترانسفورماتور واقعاً یک اتفاق رایج نیست، زیرا تمایل دارد تا یک جزء کاملاً قابل اعتماد باشد. با در نظر گرفتن این موضوع، من فرض کردم ترانسفورماتور سالم است (قبل از آن، زمانی که هنوز مدار را ردیابی می کردم، مقاومت سیم پیچ ها را اندازه گرفتم، تا آنها را به درستی ترسیم کنم، نتیجه در عکس نشان داده شده است)، بنابراین، فکر کردم اکنون اندازه گیری ولتاژ سیم پیچ ها منطقی است. ایده این بود که بفهمیم آیا مشکل در سمت گرم یا سرد ترانسفورماتور است. در سراسر اولیه، من می توانستم یک ولتاژ DC را بخوانم، و مقداری ولتاژ AC در قسمت کمکی نیز دریافت کردم، در حالی که ثانویه هیچ ولتاژی در آن نداشت. هنوز چیزی را در سمت ثانویه آزمایش نکرده‌ام، نمی‌توانم رد کنم که نقصی در آنجا وجود داشته است (شاید برخی از کلاه‌های کوتاه شده) باعث خواندن صفر شده است. بنابراین، تصمیم گرفتم ابتدا آن را بررسی کنم.

مرحله 4 – اتصال کوتاه را در سمت ثانویه بررسی کنید

برای تست شورت، مولتی متر را روی میزان مقاومت با بیپر تنظیم کردم (بنابراین مجبور نبودم مدام به صفحه مولتی متر نگاه کنم)، و با یک پروب که روی زمین سرد ثابت شده بود، پروب دیگر را حرکت دادم و همه موارد را آزمایش کردم. لنت ها به طور مستقیم به زمین متصل نیستند. همانطور که انتظار می رفت، تنها زمانی که انتهای دیگر سیم پیچ ثانویه را لمس کردم، صدای بوق را شنیدم، بنابراین به نظر می رسید هیچ شورت در سمت ثانویه منبع تغذیه وجود ندارد. این تنها یک مکان برای جستجوی عیب باقی می گذارد: ترانزیستور سوئیچینگ با مدار کنترل PWM.

مرحله 5 – قطعات را برای آزمایش از PCB خارج کنید

آزمایش قطعات در آن بخش سوئیچینگ و کنترل PWM مدار بدون حذف آنها از برد انجام نمی شد، بنابراین این همان کاری است که من انجام دادم.

Q1 – ترانزیستور قدرت سوئیچینگ

اولین مؤلفه ای که تصمیم گرفتم بررسی کنم Q1 بود (بسته 2SC4236، NPN، TO-247). دمای لحیم کاری را به 350 درجه سانتیگراد رساندم و با کمک یک پمپ لحیم کاری توانستم ترانزیستور را بدون سر و صدا خارج کنم. در شرایط خوبی به نظر می رسید، اگرچه علامت گذاری به سختی قابل خواندن بود (به گالری عکس مراجعه کنید). برای بررسی خوب بودن ترانزیستور BJT، من به این واقعیت تکیه کردم که ترانزیستورهای NPN را می توان به صورت 2 دیود (اتصال N-P) که پشت به پشت روی آندها متصل شده اند مشاهده کرد. با تنظیم مولتی متر در حالت تست دیود، افت ولتاژ را در اتصال P-N می خواند. همانطور که در گالری عکس مشاهده می شود، هر دو اتصال یک افت ولتاژ سالم را نشان می دهند (تفاوت در قرائت اتصالات به دلیل هندسه ساخت خود اتصالات است: آنها اندازه های مختلفی دارند و افت ولتاژ به اندازه بستگی دارد. از محل اتصال). Q1 خوب بود، بنابراین من باید در جای دیگری به دنبال عیب بگردم.

 

Q2 – ترانزیستور کنترل

از آنجایی که Q1 خوب بود، من باید با حذف اجزاء ادامه دهم. بعد، نوبت Q2 بود (بسته 2SC1383، NPN، TO-92L). حذف این ترانزیستور بسیار ساده تر از Q1 بود، زیرا جرم حرارتی کمتری داشت. باز هم، از نظر بصری ترانزیستور در شرایط خوبی به نظر می رسید. پس از بیرون آمدن، همان تست اتصال را که در Q1 انجام شد، همانطور که در گالری عکس توضیح داده شده است، تکرار کردم. اولین شگفتی: اتصال بیس-امیتر مانند یک مدار باز به نظر می رسید، خوب به نظر نمی رسید! تأیید، صدای بیپی ممتد بود که یک بار کاوشگرها را به محل اتصال بیس-کلکتور وصل کردم: کوتاه شد. قطعاً این ترانزیستور بد بود و امیدوارم تنها مقصر خرابی منبع تغذیه باشد، زیرا وظیفه آن کمک به روشن و خاموش کردن Q1 بود!

Q2
آزمایش اتصال پایه – امیتر P-N
×
2/3

 

مرحله 6 – قطعات را تعویض کنید

سرانجام این امید وجود داشت که بتوانم منبع تغذیه را به زندگی برگردانم. تنها چیزی که نیاز داشتم این است که یک جایگزین برای Q2 بگیرم. علامت روی ترانزیستور “C1383” بود و پس از جستجو در اینترنت، دیتاشیت را پیدا کردم. متأسفانه هیچ یک از توزیع‌کنندگانی که من معمولاً از آنها قطعات می‌خرم به نظر نمی‌رسید چنین قطعه‌ای در انبار داشته باشند، بنابراین من 2 گزینه داشتم: سفارش از چین (و یک ماه برای تحویل صبر کنید)، یا یافتن یک قطعه جایگزین مناسب. تصمیم گرفتم به سراغ دومی بروم و پس از مقایسه چند ترانزیستور، بالاخره یک جایگزین مناسب پیدا کردم: KSC2383YTA. تمام امتیازات حداکثر برآورده شده یا از آن فراتر رفته است، به استثنای اتلاف برق، که در آن نسخه اصلی 1 وات بود، در حالی که جایگزینی 0.9 وات بود (چیزی که باید به خاطر داشت، به خصوص اگر جریان کلکتور، با منبع تغذیه در بار کامل باشد. شرایط، به حداکثر امتیاز نزدیکتر می شود).

مرتبط:نحوه تعمیر بایوس خراب شده

 

در حین تعویض Q2، تصمیم گرفتم Q1 را نیز جایگزین کنم، فقط در صورت خرابی Q2، ترانزیستور نیز تحت فشار قرار گرفته بود. بنابراین، دوباره به جستجوی قسمت 2SC4236 پرداختیم و باز هم چیزی به دست نیامد. با این حال، من یک جایگزین احتمالی برای این ترانزیستور دارم، زیرا مدتی پیش مقداری 2SC4237 را سفارش دادم که به نظر می رسد فقط یک نسخه تقویت شده از C4236 است، بنابراین تصمیم گرفتم از آن استفاده کنم. از آنجایی که باید Q2 را سفارش می دادم، همچنین تصمیم گرفتم که در حین تعویض بخشی از قطعه، منطقی است که جایگزینی برای همه خازن های الکترولیتی نیز سفارش دهم (خازن های فیلتر حجیم احتمالاً نیازی به تعویض ندارند، همانطور که معمولاً نگه می دارند. در حالت خوب بسیار طولانی تر از کلاهک های کوچکتر است، اما باید به آستانه تحویل رایگان روز بعد برسم). همچنین تصمیم گرفتم جایگزینی برای جفت دیود سوئیچینگ فوق سریع DP1 بخرم که دارای علامت NDL 020-10F بود. من می خواستم آن را بدون توجه به اینکه کار می کند یا نه تعویض کنم، زیرا بسته بندی آن (TO-220) با سوراخ ها و فضای روی برد (TO-247) مطابقت نداشت. دنبال این قسمت گشتم، اصلا چیزی پیدا نکردم. تنها اطلاعاتی که موفق به دریافت آن شدم این بود که یک دیود دوگانه 10Ax2 و 100 ولت بود. به عنوان جایگزینی برای این، من STTH20W02CW، 10A x 2، 200V را پیدا کردم و در TO-247 عرضه می شود! من برای تحویل روز بعد سفارش می دهم، بنابراین روز بعد آماده بودم تا Q2 جدید براق را قرار دهم! من هنوز هیچ یک از اجزای اضافی علامت گذاری شده برای جایگزینی را از روی برد حذف نکردم، به جز Q1 و Q2 که قبلاً خارج شده بودند، زیرا می خواستم قبل از اینکه با آن مشکلی ایجاد کنم، اصلاح را امتحان کنم.

مرحله 7 – تعمیر را تست کنید

با رسیدن قطعات، Q1 و Q2 جدید را روی برد لحیم کردم، برق را تمیز کردم و به برق وصل کردم و پروب ها را روی پدهای 12 ولت و GND گذاشتم، منبع را روشن کردم و … کار کرد! Q2 در واقع همان چیزی بود که باعث شد منبع تغذیه خاموش شود. خوب، در حین تست، متوجه شدم نشانگر LED کوچک کار نمی کند، بنابراین جزء دیگری برای اضافه کردن به لیست چیزهایی که باید جایگزین شوند …

 

با اعتماد به نفس و خوش بینی مجدد، تصمیم گرفتم منبع تغذیه را “بازیابی” کنم، به آن خازن های جدید بدهم و همچنین، در حالی که آهن هنوز داغ بود، R4، R5 و R9 را جایگزین کنم. 2 مورد اول مقاومت های 3 واتی بودند که من در دسترس نداشتم (وقتی روز قبل سفارش دادم به فکر تعویض آنها نبودم) بنابراین من برای R4 5 وات رفتم و تنها مقاومت 0.22 Omh که داشتم یک مقاومت بود. 7W برای R5 (R5 مقاومت حسی در امیتر Q1 است). R9 1/4W بود، و من جایگزینی برای آن داشتم (هر چند تحمل بیشتر).

پس از اتمام جلسه لحیم کاری و لحیم کاری، در عکس نتیجه نهایی را مشاهده می کنید (من تریمر را طوری تنظیم کردم که تا حد امکان به 12 ولت و بدون بارگیری نزدیک شود).

 

آزمایش نهایی این بود که منبع تغذیه را تحت شرایط بار قرار دهیم و ببینیم چگونه رفتار می کند. در حالت ایده‌آل، این آزمایش باید با استفاده از یک بار قابل برنامه‌ریزی انجام می‌شد تا بررسی شود که چگونه ولتاژ خروجی با جریان کشیده شده تغییر می‌کند، اما من آن را نداشتم، بنابراین مجبور شدم از چیزی که داشتم حداکثر استفاده را می‌کردم. مقاومت 10 اهم 5 وات و یک اهم 50 وات. من مقاومت های 10 اهم را در گروه های 5 تایی به صورت موازی مرتب کردم تا تقریباً 2 اهم از هر کدام به دست آید، سپس همه را به صورت سری قرار دادم تا حدود 5 اهم به دست آید. با این بار، منبع تغذیه باید حدود 2.4 آمپر جریان داشته باشد. در زیر می توانید تنظیمات را مشاهده کنید.

 

تست انجام شده در فیلم نشان داده شده است. هنگامی که تحت بار قرار گرفت (از روی مولتی متر، ولتاژ 12.02 ولت و جریان 2.29 آمپر بود، برای کل توان حدود 27.5 وات، بنابراین تقریباً نیمی از بار)، همه چیز کاملاً ثابت به نظر می رسید، تنها چیزی که قابل توجه بود صدای خش خش بلند بود. از ترانسفورماتور می آید مطمئن نیستم که آیا این به دلیل مشکل مکانیکی بوده است (ترانسفورماتور که با پیر شدن کمی شل می شود) یا قطعات جایگزین شده در آن نقش دارند، زیرا آنها کاملاً مطابقت ندارند. به هر حال، به نظر می رسد منبع تغذیه اکنون مشکلی ندارد و مهمتر از همه، این تعمیر باعث شد که در سطل زباله نیفتد، در حالی که در همان زمان به همسرم نشان می دادم که در نهایت کارهایی را که نگه می دارم اصلاح می کنم.

 

تعمیر منبع تغذیه بسیار جالب و بسیار آموزشی بوده است، اگرچه، باید اعتراف کنم، از نظر اقتصادی چندان هوشمندانه نبوده است. منظورم این است که اگر فقط ترانزیستور بد را جایگزین می کردم، از نظر اقتصادی سودمند بود، زیرا خود ترانزیستور قیمت بادام زمینی داشت. اما هنگام تعویض تمام کلاهک های الکترولیتی، به خصوص فیلترهای حجیم، شروع به پرهزینه شدن کرد، تا جایی که بدون در نظر گرفتن زمانی که برای انجام آن صرف کردم، در نهایت حدود 20 پوند خرج کردم، و در آمازون یک واحد جدید، همان مدل، 17.58 پوند با احتساب حمل و نقل برای شما هزینه دارد! اما، از آنجایی که من این کار را به عنوان کار روزانه خود انجام نمی دهم، انجام آن هنوز منطقی بود و از آن لذت برده ام. یک چیز مطمئناً، من قطعاً باید چیزهای زیادی در مورد دنیای جذاب منابع تغذیه یاد بگیرم!

 

نخوه تعمیر پاور کامپیوتر بصورت تخصصی

 

پاور به طو کلی به دو بخش Cold و بخش Hot تقسم بندی میشود بخش Hot بخشی است که با برق ورودی 220 ولتی سروکار دارد اما بخش Cold مربوط به خروجی پاوره که به ولتاژ های 12، 5، 3.3 و دیگر ولتاژ های خروجیه، بخش اول از قطعاتی مثل دیود ها، ترانس ها، ماسفت ها و خازن ها و سار قطعات هم که در بخش دیگر پاور هستن هم بخش سرد رو تشکیل میدن.

ولتاژ های خروجی پاور براساس رنگشون باید ولتاژ های زیر رو داشته باشن( در همه موارد باید پراب مشکی رو به سیم مشکی پاور و پراب قرمز رو به سایر سیم ها وصل کنید مثلا اگه به قرمز وصل کنید باید 5 ولت رو نشون بده)

 

زمانی که پاور را باز می کنید بهتره است که یک نگاه کلی و اجمالی به برد بندازید و به خازن های ورودی و خروجی دقت کنید، اگر خازن باد کرده باشد و تغییر شکل داده باشه ( خازن نترکیده باشه) مثل شکل زیر، سطح خازن های الکترولیتی باید کاملا مسطح باشه در غیر اینصورت سوخته و باید با مدل مشابه تعویض بشه، البته توجه کنید که این یکی از موارد سوختگی خازن است، ممکنه خازن از زیر باد کرده باشه، ممکنه مایع الکترولیت خازن نشت کرده باشه پس همه موارد رو خود چک کنید( البته در بعضی موارد پیش میاد که خازن بدون هیچ تغییر ظاهری میسوزه) که باید با مولتی متر بررسی شه که توی فیلم هم نحوه انجامض توضیح داده شده

اگه پاوری روشن می شه اما وقتی به مادربرد وصل می شه یا زیر بار زیاد خاموش میشه یا تصویر میره به احتمال زیاد مربوط به خازن هایی هستن که در بخش انتهایی مدار هستن( کنار سیم های خروجی) اگر هم ظاهرشون سالم بود بازهم عوضشون کنید چون به احتمال زیاد ظرفیتشون کم شده، با این کار به احتمال زیاد این مشکل برطرف میشه.

به غیر از خازن به سایر قطعه ها هم توجه کنید، ببینید جایی سیاهی و سوختگی وجود نداشته باشه.

خوب اگه مشکل ظاهری وجود نداشت، باید شروع به عیب یابی دقیق کنیم.

نحوه تست پاور بدون کامپیوتر

برای اینکار باید پاور استارت بخوره، برای این کار سیم های سبز و مشکی رو با یه تیکه سیم به هم وصل کنید، مانند تصویر زیر :

حالا پاور تا زمانیکه دو سیم سبر و مشکی بهم وصل هستن باید روشن باشه:

حالا اگه پاور روشن نشه و یا اینکه یک لحظه استارت می خوره ( یک لحظه فن پاور می چرخه و دوباره می ایسته) به احتمال 90 درصد یه اتصالی در مدار وجود داره یعنی ممکنه یه قطعه باعث این مشکل شده باشه بطور مثال بنده قبلا که بی تجربه بودم و داشتم سیستم‌ خودم رو اسمبل‌میکردم با این مشکل مواجه شدم و بعد از کلی کلنجار رفتن متوجه یک اتصال کوتاه بین مادربرد و بدنه‌کیس شدم اونم به وسیله یک عددپیچ! پس هواستون جمع باشه عزیزان.

مرتبط:گلوگاه کامپیوتر چیست و چگونه آنرا رفع کنیم؟

خوب اگه اصلا پاور استارت نمی خوره اول به فیوز دقت کنید ( کنار سیم ورودی 220 ولت هست )، برای تستش مولتی متر رو روی رنج تست دیود یا همون بازر قرار بدید بعد دو سر پراب رو روی دو سر دیود قرار بدید باید صدای بوق رو بشونید در غیر اینصورت فیوز سوخته و باید با یک فیوز دیگه تعویض بشه و یا اینکه از یک رشته باریک سیم بجای فیوز استفاده کنید

 

نکته :توجه کنید بعد از اینکه فیوز رو تعویض کردید به هیچ عنوان سعی نکنید پاور رو تست کنید که به احتمال زیاد با یه انفجار روبرو میشید پس متن زیر رو هم بخونید.
حالا اگه فیوز نسوخته بود یا اینکه سوخته بود و شما عوضش کردید، حالا باید دیود ها رو تست کرد، که در بخش گرم یا همان بخش ابتدایی پاور و معمولا 4 تا هستن که کنار هم روی برد قرار گرفتن، تو شکل زیر دیود ها یه پاور مشخص شده.

باید بوسیله هویه یکی از پایه های تمام دیود ها رو از برد جدا کنید فرقی نداره کدوم پایه هرجور که راحتر بودید( یعنی تمام دیود ها یک پایشون وصله و اون پایشون آزاده ) حالا مولتی متر رو روی رنج تست دیود ( یازر ) قرار بدید بعد پراب مشکی رو روی پایه منفی دیود ( با یک خط طوسی رنگ مشخص شده ) قرار بدید بعد پراب قرمز رو روی پایه مثبت حالا باید یه عدد رو روی صفحه ببینید ( معمولا بین 400 تا 600 ) بعد باید جای پراب ها رو عوض کنید یعنی قرمز روی پایه منفی باشه حالا نباید هیچ عدید ببینین اگه هیچ عدید نشون داده نشد پس دیود سالمه اما اگه نشون داد پس اون دیود سوخته و باید عوض بشه ( در واقع دیود باید از یک طرف راه بده و از طرف دیگه راه نده )، این کار رو برای بقیه دیود ها هم انجام بدید و مطمئن بشید در مسیر ورودی هیچ دیودی نسوخته.

نحوه تعویض و تست ماسفت پاور

حالا باید بریم سراغ تست ماسفت های هیت سینک اولی، در شکل زیر این ماسفت ها مشخص شدن

برای تست ماسفت ها باید اون هارو از مدار خارج کنید

پیشنهاد می کنم با یک قلع کش، تمامی پایه های ماسفت ها و هیت سینک رو آزاد کنید و همه رو یکجا و باهم از مدار خارج کنید اما اگه نمی تونید باید پیچ هر ماسفت رو باز کنید بعد دونه به دونه اون ها رو از مدار خارج کنید و بعد به روش زیر تست کنید

نحوه تست ماسفت

 

ر این پست روش صحیح تست یکی از مهمترین و پرکاربردترین قطعات الکترونیکی یعنی تست ماسفت را به شما آموزش خواهیم داد. تست ماسفت به سادگی تست دیگر ترانزیستورها نیست؛ چون کوچکتربن تغییری در گیت آن موجب خطا در آزمایش خواهد شد.

توجه داشته باشید که در این آموزش از مالتی متر دیجیتال برای تست ماسفت استفاده شده است.

نکات قبل از شروع تست ماسفت

• در این روش ﮐﻠﯿﻪ ﻣﺮاﺣﻞ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﺗﺴﺖ دیود اﻧﺠﺎم ﻣﯽ‌ﺷﻮد؛ ﻟﺬا ﺳﻠﮑﺘﻮر مولتی ﻣﺘﺮ را ﺑﺮ روي ﻣﺪ ﺗﺴﺖ دیود ( ﺑﯿﺰر ﺻﻮﺗﯽ ) ﻗﺮار ﺑﺪﻫﯿﺪ.
• دﻗﺖ ﮐﻨﯿﺪ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻣﺮاﺣﻞ ﺑﺎید ﺑﻪ ﺗﺮﺗﯿﺐ اﻧﺠﺎم ﺷﻮد.
  ﻫﻨﮕﺎم ﺗﺴﺖ ﻧﺒﺎید Mosfet ﺑﺎ دﺳﺖ ﺗﻤﺎس ﭘﯿﺪا ﮐﻨﺪ.
• ﻗﺒﻞ از ﺷﺮوع ﺗﺴﺖ ﺑﻮﺳﯿﻠﻪ دیتاﺷﯿﺖ ﭘﺎیه ﻫﺎي ﻣﺎﺳﻔﺖ ﻣﻮرد ﺗﺴﺖ را ﻣﺸﺨﺺ ﮐﻨﯿﺪ و آن را ﺑﺮ روي یک ﮐﺎﻏﺬ ﺗﺮﺳﯿﻢ ﮐﻨﯿﺪ؛ ﺗﺎ زﻣﺎن ﺗﺴﺖ ﺑﺘﻮاﻧﯿﺪ آﻧﻬﺎ را ﺷﻨﺎﺳﺎیی ﮐﻨﯿﺪ.
• اﺑﺘﺪا ﺑﺮاي اینکه ﺑﺎر ذﺧﯿﺮه ﺷﺪه در ﻣﺎﺳﻔﺖ ﮐﻪ ﺑﺮ اﺛﺮ دﺳﺖ زدن ﺑﻪ ﭘﺎیه ﻫﺎیش ایجاد ﺷﺪه ﺗﺨﻠﯿﻪ ﺷﻮد ﺑﺎید هر ﺳﻪ ﭘﺎیه ﻣﺎﺳﻔﺖ ﺗﻮﺳﻂ ﻗﺴﻤﺖ ﻓﻠﺰي ﭘﯿﭻ ﮔوشتی دﺳﺘﻪ دار اﺗﺼﺎل ﮐﻮﺗﺎه ﺷﻮد. دﻗﺖ ﮐﻨﯿﺪ ﻣﯿﻠﻪ ﻓﻠﺰي ﭘﯿﭻ ﮔﻮﺷﺘﯽ ﺑﻪ دﺳﺖ یا ﻓﺮش یا هر چیزی که موجب باردار شدن آن می شود اﺻﺎﺑﺖ ﻧﮑﻨﺪ.
• ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ این ﮐﺎر روي یک ﻣﯿﺰ ﭼﻮﺑﯽ اﻧﺠﺎم ﺷﻮد.

مراحل	P-CHANNEL	N-CHANNEL
سیم مشکی به گیت متصل شود سیم قرمز به سورس متصل شود	مولتی متر نباید بوق بزند ( مدار باز )	مولتی متر نباید بوق بزند ( مدار باز )
سیم قرمز به درین متصل شود سیم مشکی به سورس متصل شود	مولتی متر رنج دیود ها را نشان می‌دهد ( 250 تا 650 )	مولتی متر نباید بوق بزند ( مدار باز )
سیم مشکی به درین متصل شود سیم قرمز به سورس متصل شود	مولتی متر نباید بوق بزند ( مدار باز )	مولتی متر رنج دیود ها را نشان می‌دهد ( 250 تا 650 )
سیم قرمز به گیت متصل شود سیم مشکی به سورس متصل شود	مولتی متر نباید بوق بزند ( مدار باز )	مولتی متر نباید بوق بزند ( مدار باز )

 

 

پراب مشکی رو روی پایه وسطی قرار بدید و بعد پراب قرمز رو یکبار به پایه سمت چپ و یک بار هم به پایه سمت راست بزنید، در این حالت باید به یکی از اون ها راه بده ( روی صفحه مولتی متر عدد نشون بده ) و به یکی دیگه راه نده ( عددی نشون نده )

در غیر اینصورت ماسفت سوخته و باید عوض بشه در ضمن پایه های چپ و راست هم نباید به هم راه بدن ( بهتره قبل از تست ماسفت با یه تکه سیم 3 پایه رو به هم اتصال بدید تا بارش تخلیه بشه)

حالا به احتمال زیاد مشکل اتصالی برطرف شده باشه، پس دوباره پاور رو روشن کنید ببینید مشکل برطرف شده یا نه.

نکته: دقت کنید که هر بار پاور رو به برق وصل می کنید، خازن های صافی ورودی شارژ میشن پس حواستون باشه، دستتون به پایه هاش نخوره.

 

وقتی یه پاور خرابه، بهتره که محدوده عیب یابی رو محدود کنیم تا کارمون ساده تر و آسون تر بشه، یک راه ساده برای این کار، ولتاژگیری سیم بنفش است، به این شکل که شما پاور رو به برق وصل می کنید،

همین دیگه لازم به روشن کردن پاور نیست، فقط برق وارد مدار بشه حالا باید وقتی پراب قرمز رو به سیم بنفش و پراب مشکی رو به یکی از سیم های مشکی پاور وصل کنید باید ولتاژ 5 ولت رو داشته باشید،

اگر این ولتاژ وجود داشته پس به احتمال زیاد مشکل از بخش دوم یا ولتاژ پایین پاوره اما اگه ولتاژی وجود نداشته باشه مشکل از بخش اول یا همون ولتاژ بالای مداره.

حالا ما فرض می کنیم مشکل از بخش دوم یاهمون ولتاژ پایین باشه در این صورت خوب به خازن ها رو به دقت چک کنید ( باد نکرده باشن، نشت نکرده باشن )، بخش دومی که حتما باید چک کنید دیود های این بخش هستن که به هیت سینک وصل شدن، شکل زیر اون هارو مشخص کرده

این 3 دیود وظیفه تبدیل ولتاژ AC خروجی ترانس ها به ولتاژ DC هست که برای تستشون باید اون ها رو از مدار خارج کنید، بهترین راه اینه که با یه قلع کش دونه به دونه پایه های تمام دیود ها و حتی هیت سینک رو آزاد کنید و بعد با چند تکون ساده کل هیت سینک رو دراورید و بعد دیود ها رو تست کنید اما اگر قلع کش ندارید و … می تونید دونه به دونه پیچ هرکدومشون رو باز کنید بعد از مدار خارجشون کنید اما توصیه می کنم حتما از قلع کش استفاده کنید.

مدار داخلی هر دیود روی اون رسم شده که دو تا چند تا دیود به هم وصل شدن، پس خیلی ساده مثل تست دیود دونه به دونه پایه ها رو با مولتی متر دیجیتال و رنج تست دیود – بازر امتحان کنید ( روش تست دیود هم در اول همین صفحه ذکر شد ).

دیود بزرگی هم که بین دو بخش گرم و سرد پاور قرار داره که اندازه خیلی بزرگی هم داره، اون رو هم تست کنید

خازن های خروجی هم نگاه کنید ببینید از بخش بالایی یا زیرین نترکیده یا نشت نکرده باشن.

اگر پاور روشن میشه اما مادربرد تصویر نمیده به احتمال زیاد همین خازن های بخش انتهایی پاور که کنار سیم های خروجی هستن سوختن اگر پاور روشن میشه و کار هم میکنه اما زیر بار زیاد مشکل پیدا می کنه بازهم مشکل می تونه از این خازن ها باشه که با اینکه سالم هستن اما ممکنه ظرفیتشون کم شده باشه پس بهتره تعویض بشن. تو عکس های زیر خازن های خروجی رو مشخص کردم

تو شکل زیر هم اگه توجه کنید یکی از خازن های خروجی سوخته

یکی دیگه از قطعات پاور، مقاومت NTC هست که از نظر ظاهری شبیه خازن عدسی بزرگ هست اما روی برد یا روی خود NTC نوشته NTC و وظیفش اینه که جریان برق رو از خودش عبور میده اما وقتی دما بالا میره مقاومتش کاهش پیدا می کنه و جریان بیشتری ازش عبور می کنه اما وقتی دما کاهش پیدا کنه جریان کمتری عبور می کنه.

این نوع مقاومت ها خیلی کم پیش میاد بسوزن به همین خاطر فقط برای افزایش آگاهیتون روش تستش اینطوریه که مقاومت NTC رو از مدار خارج کنید و بعد دو پایه اونو به پراب های مواتی متر وصل کنید و روی رنج مقاومت قرارش بدید،

حالا باید یه مقدار مشخص از مقاومت رو نشون بده، حالا در همون حالت به مقاومت گرما بدید، مثلا با فندک گرمش کنید، در این حالت مقدار مقاومت باید کم بشه.

این مقاومت بصورت سری در مدار قرار میگیره.

نحوه تست و تعمیر ترانسفورماتور پاور

ِیکی دیگه از بخش های پاور، بخش ترانسفورماتور های کاهنده هستن. 3 تا ترانسفورماتور کوچیک در مدار قرار دارن که دقیقا بین دو بخش گرم و سرد پاور هستن، این ترانس ها جریان متناوب خروجی از ماسفت ها رو میگرن و به 12، 5 و 3 ولت لازم برای خروجی تبدیل می کنن.

یعنی برق ورودی بعد از اینکه از دیود ها و خازن ها گذشتن وارد ماسفت ها میشه تا فرکانسش به حدود 400 هرتز برسه که برای راه اندازی ترانس ها مناسبه. این ترانس ها خیلی کم پیش میاد که بسوزن، اما اگر بسوزن یا بوی خیلی بدی میدن یا صدا تولید می کنن،

یا سیاه میشن، اما حالتی هم پیش میاد که میسوزن اما مشکل ظاهری ندارن که در اون صورت برای تست باید از مدار خارجشون کنید و با اسیلوسکوپ امتحانشون کنید( البته پایه های ورودی باید به هم راه بدن درضمن تمام پایه های ورودی به هیچ عنوان نباید به هیچکدام از پایه های خروجی راه بدن ).

در شکل زیر 3 تا ترانسفورماتور کاهنده پاور مشخص شدن

بخش دیگه ای هم که تو پاور هست و از اهمیت ویژه ای هم برخورداره، بخش آی سی هاست، دو تا آی سی در مدار وجود داره، اولین آی سی یک جریان متناوب ایجاد میکنه که پس از یکسوسازی و تقویت با استفاده از اون ماسفت های بخش گرم یا ابتدایی پاور راه اندازی میشن.

معمولا از آی سی TL494، SG6105، TL484 یا مدل های مشابه برای اینکار استفاده میشه. اگه ولتاژی وارد پایه های ماسفت ها نشه مشکل می تونه از دیود، خازن بین ماسفت ها و اون آی سی و یا حتی خود آی سی باشه. درضمن اگه سیم های سبز و مشکی رو اتصال میدید اما پاور روشن نمیشه اما هیت سینک اولی بعد از یه مدتی گرم میشه، به احتمال زیاد آی سی مشکلی نداره.
آی سی دوم:

کار مقایسه رو انجام میده یعنی برق ورودی شهر رو با برق خروجی از پاور مقایسه می کنه و اگه اختلافشون درست نباشه و یا اینکه در خروجی اتصالی بوجود بیاد، این آی سی، پاور رو خاموش میکنه، معمولا از آی سی LM339 یا مشابه آن برای این بخش استفاده میشه.

دو تا آی سی، تو شکل زیر مشخص شدن

تست و تعمیر اپتوکوپلر پاور

یکی دیگه از قطعات پاور، اپتوکوپلر است که کارش اینه که دو بخش را بدون اتصال فیزیکی به هم متصل کنه، در واقع مثه یه رله عمل می کنه اما روش کار متفاوته. اپتوکوپلر از دو قطعه ساخته میشه، دیود LED و ترانزیستور NPN، وقتی جریان به دو پایه ی LED میرسه، روشن میشه حالا که نور به ترانزیستور میرسه، ترانزیستور هم جریان رو عبور میده.

شکل زیر نشون میده ساختار اپتوکوپلر چجوریه. وقتی دیود روشن بشه، جریان بین پایه های 3و4 برقرار میشه.

بهترین راه و ساده ترین راه برای تست این قطعه، ساخت مدار ساده و ابتدایی زیره.

تو شکل بالا، مقاومت های R1 و R3 و R4 همگی 330 اهم

مقاومت R2 مقدارش 1 کیلو اهم

دیود D1 باید 1N4001NP باشه، البته اگه مدل مشابه هم استفاده کنید هیچ مشکلی پیش نمیاد مثلا می تونید 1N4007 استفاده کنید

ترانزیستور Q1 هم 2N3904 NPN هست امام میتونید از مدل های مشابه استفاده کنید

دیود های LED هم هرجور که دلتون خواست انتخاب کنید

یه پایه آی سی واسه نگه داشتن اپتوکوپلر لازمه که تعداد پایه هاش نباید کمتر از 4 تا باشه، بیشتر بود مشکلی نیست، از بقیه پایه ها استفاده نمی کنیم

فرم کلی مدار بصورت زیر درمیاد

روش کار مدار اینطوریه که شما باید اپتوکوپلر رو روی پایه آی سی قرار بدید به شکلی که پایه شماره 1 آن که معمولا با یه داره ریز روی اپتوکوپلر مشخص میشه به سمت کلید تست ( SW2 ) باشه یعنی روبه پایین باشه، یه برق 9 ولت به ورودی مدار وصل کنید( با رعایت + و – )، بعد کلید ورودی ( SW1 ) رو روی وضعیت روشن قرار بدید در اینصورت باید LED سبز روش بمونه، حالا کلید تست ( SW2 ) رو فشار بدید، اگر اپتوکوپلر سالم باشه، دیود قرمز روشن میشه اما اگه خراب باشه روشن نمیشه.

 

آموزش هرچند طولانی اما مفید بود امیدوارم شما هم از این اموزش استفاده لازم را ببرید