مادربرد کامپیوتر شما یک جزء حیاتی است که نقش مهمی در نصب و یا عدم نصب سایر اجزا دارد. با این حال، مادربردها به سختی در عیب یابی شهرت دارند، که باعث می شود برخی از علاقه مندان به رایانه شخصی از دست زدن به آن هراس داشته باشند، چه رسد به تلاش برای جایگزینی آن. در موارد نادر، ممکن است حتی با یک رایانه شخصی جدید مشکل مادربرد داشته باشید – این موارد شامل راه اندازی مجدد تصادفی، امتناع از بوت شدن، و خرابی های مداوم با استناد به استثنائات مرگبار، عملیات غیرقانونی، و پیام های خطای خطای حفاظتی کلی است.
خوشبختانه، برخی از رایج ترین مشکلاتی که می توانید با مادربرد خود مواجه شوید، نسبتاً آسان هستند. تنها چیزی که نیاز دارید کمی صبر است.
برق نا کافی
بله، فهرست کردن «بررسی پاور» به عنوان اولین قدم در هر راهنما کمی کلیشه‌ای است، اما در اینجا یک الزام مطلق است زیرا مادربردها نه تنها یک اتصال برق، بلکه دو اتصال برق دارند. یک کانکتور اصلی 20 به 24 پین و یک کانکتور دوم چهار یا هشت پین وجود دارد که توسط سوکت پردازنده پنهان شده است. بسیاری از مردم کانکتور دوم را فراموش می کنند – ما قبلاً در روزهای اولیه ساخت رایانه شخصی خود این کار را انجام داده ایم، بنابراین باید مطمئن شوید که هر دو به درستی وصل شده اند. اگر مطمئن نیستید که چقدر خوب نصب شده اند، آنها را از برق جدا کرده و دوباره وصل کنید.
اطمینان حاصل کنید که هر دو شاخه کاملاً قرار گرفته اند و به درستی با کابل های منبع تغذیه مناسب مطابقت دارند. این بسیاری از مشکلات را حل می کند، به ویژه مواردی که هنگام نصب یک مادربرد جدید برای اولین بار ظاهر می شوند. همچنین اگر امکان انجام این کار روی رایانه شخصی شما وجود دارد، مانند ابزار تشخیصی پردازشگر اینتل، CPU-Z و تست عملکرد PassMark، باید عیب یابی سخت افزاری و ابزاری را نیز در نظر بگیرید.
نصب نادرست قطعات
اگر قطعات به درستی نصب نشوند، می توانند باعث اختلال در عملکرد مادربرد شوند. در برخی موارد، رایانه شما ممکن است حتی از طریق POST (یک مکانیسم خودآزمایی که توسط رایانه‌های شخصی در هنگام راه‌اندازی استفاده می‌شود) عبور نکند یا حتی روشن نشود. مقصر بالقوه شامل پردازنده، کارت گرافیک و RAM است.
قرارگیری نامناسب کارت گرافیک و رم محتمل ترین منبع مشکلات شما هستند، زیرا به راحتی می توان از مشکلات در آن مناطق چشم پوشی کرد. کارت گرافیک را بررسی کنید و مطمئن شوید که به طور مساوی در عرض اسلات PCI-Express قرار گرفته است. سپس، فقط برای اطمینان، آن را محکم به سمت پایین فشار دهید.
اسلات RAM دارای دو بال پلاستیکی است که باید روی دو طرف هر یک از حافظه ها بچسبد. اینها باید به صورت عمودی 90 درجه از سطح مادربرد بایستند و به طور ایمن در اطراف زبانه‌های موجود در هر طرف رم‌های شما قرار بگیرند. اگر یک یا هر دو بال کمی کج باشد، رم به درستی نصب نشده است.
نصب صحیح یک پردازنده بسیار دشوارتر است، اما ارزش بررسی این را دارد که آیا واقعاً دچار مشکل شده اید یا خیر. پین ها و اسلات روی پردازنده و مادربرد باید به درستی ردیف شوند. پس از نصب، پردازنده باید روی سطح سوکت قرار گیرد. هیت سینک پردازنده نیز باید محکم بچسبد.
یک اتصال کوتاه
مادربردها با خازن ها و اتصالات لحیم شده پر شده اند که داده ها و برق را از یک قسمت برد به قسمت دیگر هدایت می کنند. همانطور که ممکن است متوجه شده باشید، مادربرد توسط یک سری “مستند”های پیچی که حدود یک چهارم اینچ ضخامت دارند، از کیس رایانه شخصی خارج می شود. این موارد به این دلیل وجود دارند که مادربرد در صورت تماس با سایر اجزای فلزی ممکن است کوتاه شود – که باعث می شود خازن ها منفجر شوند، برآمده شوند و حتی مایع نشت کنند – که انجام بازرسی فیزیکی قطعات را برای تشخیص مشکلات ضروری می کند. با این حال، اگر به مهارت‌های خود در مورد تفنگ لحیم کاری کاملاً مطمئن نباشید، تعویض خازن‌ها بهتر است به متخصصان واگذار شود.
ممکن است مادربردی که دچار اتصال کوتاه می‌شود از POST عبور نکند، ممکن است POST را کامل کند اما سپس به طور نامنظم رفتار کند، یا ممکن است بوت شود اما به‌طور تصادفی خراب شود. عدم موفقیت در گذراندن فرآیند POST شایع ترین علامت است، اما موقعیت های دیگری ممکن است رخ دهد حتی اگر فقط گهگاهی بین مادربرد و کیس تماس برقرار شود.
نحوه نصب مادربرد خود را بررسی کنید. بررسی کنید که از پایه‌هایی استفاده کرده‌اید که مادربرد را از تماس با کیس جلوگیری می‌کند و مطمئن شوید که قسمت‌های پشتیبانی نشده مادربرد به سمت داخل کیس خم نشده است. همچنین، بررسی کنید که تمام سیم‌های داخلی به‌خوبی با پوشش خارجی لاستیکی یا پلاستیکی پوشانده شده باشند.
اتصال کابل دکمه پاور کیس به مادربرد
دکمه پاور روی کیس کامپیوتر از طریق یک سیم دو پین کوچک و نازک به مادربرد متصل می شود. بدون این اتصال مهم کامپیوتر شما راه اندازی نمی شود. این به این دلیل است که اگر زمانی که سیم به پین های مناسب روی مادربرد شما وصل نیست، دکمه پاور را فشار دهید، هرگز این فرمان را دریافت نمی کند. سخت است باور کنید که یک سنجاق خمیده یا نامناسب می تواند باعث ناراحتی شما شود، اما با یک دست ثابت و عزم استوار می توان این مشکل را برطرف کرد. توجه داشته باشید که تلاش برای صاف کردن پین ها می تواند به راحتی باعث شکستن آنها شود و شما را ملزم به تعویض قطعاتی مانند CPU کند، بنابراین قبل از اینکه خودتان آن را امتحان کنید، زیاد فکر کنید.
اتصال دکمه پاور ممکن است دشوار باشد. برخلاف بسیاری از کانکتورهای مادربرد دیگر، که برای غیرممکن کردن نصب نادرست طراحی شده‌اند، کانکتور دکمه پاور معمولاً فقط با علامت‌های کوچکی مانند Pwr+ و Pwr- برچسب‌گذاری می‌شود. با این واقعیت که اتصال دکمه پاور جلویی بخشی از مجموعه ای از اتصالات است، مسائل بدتر می شود، بنابراین اتصال تصادفی برق به پین هایی که دکمه تنظیم مجدد یا نور هارد دیسک را کنترل می کنند، اشتباهات آسانی است.
برای حل این مشکل، به دفترچه راهنما برای تأیید محل اتصال دکمه پاور نیاز دارید، و (ممکن است) به یک ذره بین نیاز داشته باشید تا اتصال را با پین ها به درستی تراز کنید. اگر نمی توانید کتابچه راهنمای خود را پیدا کنید، سازنده مادربرد شما باید نسخه PDF آن را در سایت شرکت داشته باشد. فقط شماره مدل مادربرد خود را جستجو کنید.
ناسازگاری سخت افزار UEFI/BIOS
رابط میان‌افزار توسعه‌پذیر یکپارچه (UEFI) و سیستم ورودی/خروجی اولیه (BIOS) میان‌افزار رایانه شخصی شما را به سیستم عامل آن متصل می‌کند. آنها به رایانه شما کمک می کنند تا به رایانه شما یادآوری شود که در اولین روشن شدن چیست و چه کاری باید انجام دهد، و این شامل تشخیص هر گونه خطای سخت افزاری است.
مادربردها از کارخانه با بایوس یا UEFI ارسال می‌شوند که می‌تواند سخت‌افزارهای امروزی را مدیریت کند، اما تضمینی برای کار با سخت‌افزاری که پس از ارسال عرضه می‌شود، وجود ندارد. این بدان معناست که شما می توانید یک پردازنده جدید داشته باشید که با سخت افزاری که استفاده می کنید به دلیل مشکلی که در پیشرفت های جدید از زمان تولید مادربرد وجود دارد، سازگار نیست. احتمالاً باید به بایوس یا UEFI آپدیت کنید تا کار کند.
اگر این اتفاق بیفتد، ممکن است رایانه شما از بوت کردن سیستم عامل شما پس از ارسال POST امتناع کند، یا ممکن است اصلاً POST نشود. خوشبختانه راه حل آسانی برای این موضوع وجود دارد. با نصب مجدد سخت افزار قدیمی که برای عیب یابی مشکل خود غیرفعال کرده بودید، یک قدم به عقب بردارید. هنگامی که رایانه خود را به آن وضعیت بازگردانید، آن را راه اندازی مجدد کنید. هنگامی که سخت افزار قدیمی وارد شد، می توانید رایانه خود را بوت کنید، به وب سایت سازنده مادربرد خود بروید و آخرین نسخه BIOS/UEFI را پیدا کنید. پس از اتمام نصب آخرین نسخه BIOS/UEFI، می توانید سخت افزار جدید خود را مجدداً نصب کنید.
نتیجه
هنگامی که می خواهید یک مادربرد را در مقایسه با سایر مشکلات فنی عیب یابی کنید، چند مرحله اضافی وجود دارد، اما اگر قصد دارید رایانه شخصی خود را اسمبل و تعمیر کنید، یادگیری آن یک مهارت بسیار مهم است. تجربه ای که با تعویض مادربرد خود به دست می آورید، این پتانسیل را به شما می دهد که از همان رایانه برای یک دهه (یا بیشتر) با تعویض قطعات داخلی در صورت لزوم استفاده کنید. مطمئن باشید مسائلی که در بالا به آنها اشاره کردیم، اتفاقات رایجی با راه حل های احمقانه هستند که ممکن است صبر شما را آزمایش کنند، اما در نهایت کارساز خواهند بود. گفته می‌شود، اگر احساس می‌کنید که در سر خود هستید، همیشه می‌توانید با یک متخصص مشورت کنید، خواه این به معنای آوردن رایانه‌تان به یک تکنسین خبره یا تماس با و گرفتن مشاوره باشد
